Images de page
PDF
ePub

Ad II. Affirmative, in subsidium scholarum cantorum, iuxta tenorem eiusdem decreti n. 4263.1

Atque ita rescripsit et declaravit die 23 iunii 1917.

A. CARD. VICO, Ep. Portuen. et S. Rufinae,
S. R. C. Pro-Praefectus.

ALEXANDER VERDE, Secretarius.

L. S.

DECREE INTRODUCING THE cause oF BEATIFICATION AND
CANONIZATION OF THE SERVANT OF GOD, JOSEPH
MARIA PIGNATELLI, PRIEST OF THE SOCIETY OF JESUS
(March 25, 1917)

S. CONGREGATIO RITUUM
ROMANA

DECRETUM BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS VEN. SERVI DEI IOSEPHI MARIAE PIGNATELLI, SACERDOTIS PROFESSI SOCIETATIS IESU

SUPER DUBIO

An constet de virtutibus theologalibus fide, spe et caritate in Deum ac proximum; nec non de cardinalibus prudentia, iustitia, fortitudine ac temperantia earumque adnexis, in gradu heroico, in casu et ad effectum, de quo agitur?

Quo super heroicis virtutibus venerabilis Dei Famuli Iosephi Mariae Pignatelli, aliquot abhinc annos, instituta, facile atque expedite absolveretur quaestio, interfuit plurimi e tanto testium, qui auditi perpensique fuerant, numero, tamque copiosa iudicialium actorum mole nativam atque propriam eiusdem venerabilis Dei Famuli plenam in lucem in primis educere personam, eamdemque postmodum, omnibus suis partibus expletam, apte graphiceque veluti ante oculos constituere.

Ita, quis quantusque hic extiterit Dei Servus, coram adspicere contemplarique gavisus est animus; quousque insuper exercitae ab eo progressae fuerint christianae virtutes, insimul demirari licuit atque etiam dimetiri, cunctis praesertim recto iudicio et aequa mente inspectis pen

1 DECRETUM SEU DECLARATIO SUPER EDITIONE VATICANA EIUSQUE REPRODUCTIONE QUOAD LIBROS LITURGICOS GREGORIANOS N. 4263.

Cum postulatum fuerit, an Episcopi possint propriam approbationem donare libris cantus gregoriani, melodias Vaticanae editionis adamussim reproductas continentibus, sed cum signorum rythmicorum indicatione, privata auctoritate additorum, Sacrum Rituum Congregatio ad maiorem declarationem Decreti n. 4259, 25 ianuarii vertentis anni, respondendum censuit

Editionibus in subsidium scholarum cantorum, signis rythmicis, uti vocant, privata auctoritate ornatis, poterunt Ordinarii, in sua quisque Dioecesi, apponere imprimatur, dummodo constet, cetera, quae in Decretis Sacrae Rituum Congregationis iniuncta sunt, quoad cantus gregoriani restaurationem, fuisse

servata.

Quam resolutionem Sanctissimo Domino nostro Pio Papae X, per Sacrorum Rituum Congregationis Secretarium relatam, Sanctitas Sua ratam habuit et probavit. Die 11 aprilis 1911.

sitatisque peculiaribus temporum, locorum ac personarum adiunctis, quibus in mediis fortunosam traducere vitam atque operari eidem obtigerat Dei Famulo. Eiusmodi namque adiuncta magnopere adversa, acerba nimis atque aspera praefatum venerabilem Dei Servum nactum expertumque fuisse aerumnosae illius aetatis monumenta testantur.

Nihilominus, insigni praeditus ut erat animi comparatione, qua ad perfecte agendum assidue movebatur, vi fluctuum ac tempestatum vinci se frangique umquam passus non est. Quin imo, divina operante gratia, omnibus hisce impedimentis atque obstaculis, tamquam propitia sibi oblata occasione, ubertim prudenterque usus fruitusque ille fuit eo quidem consilio, ut magis magisque in virtutis semita proficeret in diem ad mortem usque, quae proinde annis plenum, meritis onustum atque virtutum ornamento fulgentem, heic in alma Urbe, illum promptum paratumque invenit, die decima quinta novembris anni millesimi octingentesimi decimi primi.

Equidem pro nova praeparatoria Congregatione, quae tamen de Sanctissimi Domini nostri Benedicti Papae XV venia, mense iulio superioris anni, habita est, propositae iam erant praescriptaeque normae, quibus in praenobilis causae huius prosequenda defensione duci se regique deberent actores. Qui sane, uti erant moniti, toti in eo fuerunt, ut quod unice est totius rei caput naviter studioseque inquirerent prius, factorumque subinde segete praeclara admodum atque opima firmiter innixi, plenam uberemque conficerent demonstrationem, qua vir prudens suique iudicii homo ad assentiendum ferme cogeretur, quavis ex eiusdem animo depulsa dubitatione.

Id maxime in generali Congregatione patuit, quae, die decima tertia huius ad exitum properantis mensis martii, coram Sanctissimo Domino nostro coacta fuit. In qua siquidem propositum quum fuisset per Reverendissimum Cardinalem Antonium Vico, causae Relatorem, sequens ad discutiendum Dubium: An constet de virtutibus theologalibus fide, spe et caritate in Deum ac proximum; nec non de cardinalibus prudentia, iustitia, fortitudine ac temperantia earumque adnexis venerabilis Dei Famuli Iosephi Mariae Pignatelli, in gradu heroico, in casu et ad effectum de quo agitur? tam Reverendissimi Cardinales quam Patres Consultores suam quisque ex ordine aperuere sententiam. Quorum omnium Beatissimus Pater agnitis exceptisque suffragiis, Coetum dimisit auspicatissimis hisce verbis: 'Vehementer delectamur quod tam multum operae ac studii adhibitum sit illustrandis virtutibus gestisque viri praestantissimi, cum quo tot cives, tot Instituta, totque nationes necessitudine summa devinciuntur. Scilicet, in primis patriciorum genus, unde ortum ille habuit; plebeium deinde, in quo instituendo sedulam curam insumpsit; Societas Iesu, cuius utilitati inter laeta ac tristia prospicere non destitit, atque Ecclesia Christi universa cui diligens administer inserviit: Hispaniarum etiam populi, quorum in sinu natus est et ingenue educatus, nec non Itali, quorum terras peragravit animosque sanctimonia et splendore vitae illustravit; Romaque prae ceteris, in qua latissime apostolatus eius manavit et ubi sanctissimo fine quievit. Fuit quidem Venerabilis Ioseph Mariae Pignatelli indesinenti motu agitata vita; ita tamen ut

semper et ubique studio divinae gloriae animarumque servandarum ducta esse videretur. Nec decipi arbitramur eum qui divino consilio praestitutum fuisse putet, ut inclitus Dei Servus aetate hac nostra super candelabro collocaretur, qua et clerici, et sacerdotes et religiosi sodales, tam ingenti numero, e consentaneo atque ordinatissimo vitae genere seminarii, presbyterii, monasterii abrepti pelluntur; ex omni denique ordine quamplurimi in rerum publicarum motus iactantur: eo nimirum divino consilio ut, Venerabilis exemplo, cuius-etiam longe a sacrae conversationis septis in ipsisque saeculi periculis--vita fuit virtutum omnium lumine illustris, addiscant omnes semper et ubique eam morum custodiendam esse integritatem, quae sua cuique vocatione praescribitur, licet cotidiano familiae, seminarii, claustri desierit fulciri praesidio.' Quoniam vero gravissima agebatur res, idem Sanctissimus Dominus noster supremum iudicium suum de more prorogandum censuit, cunctosque, qui aderant, interim est adhortatus secum velint clementissimum Deum enixe deprecari, ut tum votis Suis tum Ecclesiae populorumque necessitatibus propitius adspiret atque opituletur.

Hodierna autem die Dominica Passionis Beatissimus Pater, sacris piissime operatus, ad Vaticanas Aedes arcessiri iussit Reverendissimum Cardinalem Antonium Vico, episcopum Portuensem et S. Rufinae, sacrae rituum Congregationi Pro-Praefectum causaeque Relatorem, una cum R. P. Angelo Mariani, Fidei Promotore, meque insimul infrascripto Secretario, eisque adstantibus, solemniter pronuntiavit: Constare de virtutibus theologalibus fide, spe et caritate in Deum ac proximum; nec non de cardinalibus prudentia, iustitia, fortitudine ac temperantia earumque adnexis venerabilis Servi Dei Iosephi Mariae Pignatelli, in gradu heroico, in casu et ad effectum, de quo agitur.

Hoc Decretum publici iuris fieri et in acta sacrae rituum Congregationis referri mandavit vIII calendas apriles anno MCMXVII.

A. CARD. VICO, Ep. Portuen. et S. Rufinae,
S. R. C. Pro-Praefectus.

ALEXANDER VERDE, Secretarius.

L. S.

RUBRICAL DOUBTS CONCERNING THE Calendar OF THE ORDER OF ST. BENEDICT

(June 23, 1917)

ORDINIS S. BENEDICTI

DUBIA

R. P. D. Fidelis de Stotzingen, Abbas Primas Ord. S. Benedicti, Sacrorum Rituum Congregationi humiliter exposuit solvenda quaedam dubia, a diversis Congregationibus eiusdem Ordinis proposita, quae orta sunt ex novis Rubricis Lectionarii ad usum militantium sub regula S. Benedicti ; nimirum:

I. Habetne Memoria in primis Vesperis veram et proprie dictam

:

concurrentiam, ita ut habere debeat praecedentiam super reliquas commemorationes?

II. Si tempore Adventus vel Septuagesimae, quae sunt privilegiatae III Ordinis Memoria cum feria occurrat, quaenam Missa est dicenda ?

III. Si prima die libera cuiuslibet hebdomadae in Quadragesima occurrat festum duplex tamen simplificatum, licetne Missam de Requie celebrare ?

IV. Si feria Quadragesimae occurat festum duplex simplificatum, licetne Missam de Sancto celebrare ?

Et Sacra eadem Congregatio, audito specialis Commissionis suffragio, omnibus sedulo perpensis, ita respondendum censuit :

Ad I. Negative, iuxta normas et rubricas in usum Benedictinorum Confederatorum approbatas die 9 iunii 1915, tit. VII, De Commemorationibus, 4.

Ad II. Missae privatae dici poterunt de sancto vel de feria, Missa vero Conventualis dicenda est de feria.

Ad III. Affirmative.

Ad IV. Negative.

Atque ita rescripsit et declaravit die 23 iunii 1917.

A. CARD. VICO, Ep. Portuen. et S. Rufinae,
S. R. C. Pro-Praefectus.

ALEXANDER VERDE, Secretarius.

L. S.

THE FAITHFUL OF THE ORIENTAL RITE MAY GAIN ALL INDULGENCES GRANTED BY THE HOLY SEE

(July 7, 1917)

ACTA TRIBUNALIUM

SACRA POENITENTIARIA APOSTOLICA

SECTIO DE INDULGENTIIS

DE INDULGENTIIS QUOAD FIDELES RITUS ORIENTALIS

Cum quidam Episcopus Ritus Orientalis dubium proposuisset utrum fideles Rituum Orientalium lucrari possint omnes Indulgentias a Summo Pontifice universali decreto concessas, S. Poenitentiaria respondendum censuit Affirmative.

Quod responsum, in Audientia diei 6 vertentis mensis iulii ab infrascripto Card. Poenitentiario Maiore relatum, SSñus D. N. Benedictus divina Providentia Pp. XV approbare ratumque habere dignatus est, ac publici iuris fieri mandavit.

Datum Romae, in S. Poenitentiaria, die 7 iulii 1917.

GULIELMUS CARD. VAN ROSSUM, Poen. Maior.
F. BORGONGINI DUCA, S. P. Secretarius.

L.XS.

LETTER FROM HIS HOLINESS BENEDICT XV TO THE MEXICAN

BISHOPS

(June 15, 1917)
EPISTOLAE

EXPOSTULATIONEM AB EPISCOPIS MEXICANIS EDITAM IN LEGEM ILLIC LATAM DE RE PUBLICA NOVANDA ADPROBAT B. P. ET NUNTIAT SE DIE FESTO B. M. V. GUADALUPENSIS LITATURUM PRO MEXICANO POPULO.

Venerabiles fratres, salutem et apostolicam benedictionem.-Exploratum vobis est, nec uno quidem argumento, quibus apud vos iam pridem, ob motus conversionesque rei publicae, adversis utitur catholica Ecclesia rebus, eas animum Nostrum habuisse atque etiamnunc habere vehementer sollicitum; neque ignoratis, quam impense Nos, etsi tanto a vobis intervallo disiungimur, curas aerumnasque vestras participemus. Cur vero vos hodie universos, venerabiles fratres, hisce adeamus litteris, caussam affert expostulatio illa quam paulo ante edidistis, postquam Queretari nonis februariis hoc anno Lex promulgata est de re publica in Foederatis Mexici Civitatibus novanda. Perlegimus equidem, diligenterque, pro rei gravitate, expendimus quae a vobis communi scripta sunt consilio; ex iisque, quemadmodum exspectabamus, eminere vidimus tum incensum studium pro divinis Ecclesiae iuribus propugnandi, tum navitatem qua tuendae popularium vestrorum fidei prospicitis, eo quidem maiorem quo saevioribus iactamini fluctibus, tum denique insitam vobis caritatem patriae, cuius prosperitatem recte dicitis ab reverentia avitae religioni debita seiungi non posse. Quod si hisce sensibus, qui optimo cuique probandi sunt, tota nititur expostulatio illa vestra, fatendum quoque est bene multas et graves eidem constare caussas; aliis enim novae Legis capitibus sacra Ecclesiae iura negleguntur, aliis vero penitus oppugnantur. Quod igitur inustam Ecclesiae iniuriam allataque rei catholicae detrimenta, stabili officii conscientia, conquesti estis, rem scitote vos fecisse pastorali officio apprime consonam et laude Nostra dignissimam. Sit ceterum vobis solacio, quod peculiari paternae caritatis Nostrae testimonio trepidis vobis afflictisque adsumus, et nihil reliqui facturi sumus, quod ad vos levandos iuvandosque pertineat. Hortamur interea, venerabiles fratres, si tamen hortatione indigetis, mitissimo Christi Iesu, Pastorum Principis, spiritu imbuamini adeo, ut, vincentes in bono malum, eam animi magnitudinem, constantiam patientiamque praeferatis, qua vos, in praesenti potissimum, affluere necesse est. Quoniam vero id in primis percupitis, ut, catholica istic religione in pristinum decus restituta, civium concordia disciplinaeque sanctitas revirescant, quas cotidie molestias aegritudinesque fortiter perpetimini, eas Deo placando offeratis, ut optata misericors vestra quam primum perficiat. Neque etiam deerit vobis Beatissima Dei Genitrix, quae e Sanctuario Guadalupensi pro Mexicano populo vigilat; Eaque, uti alias, nec semel, praesentissimam nationi Patronam se praestitit, ita minime dubitandum quin sit vobis, in hac tanta acerbitate rerum validam brevi latura opem. Vobiscum profecto ad eiusdem Virginis solium perpetuis instabimus Nosmetipsi precibus; immo etiam,

VOL. X-18

« PrécédentContinuer »