ÆC quæ sequuntur de Authore testimonia, tametfi ipse intelligebat non tam de se quàm fupra se esse dicta, eò quòd præclaro ingenio viri, nec non amici ita fere folent laudare, ut omnia fuis potius virtutibus, quàm veritati congruentia nimis cupidè affingant; noluit tamen horum egregiam in se voluntatem non effe notam; cum alii præfertim ut id faceret magnopere fuaderent. Dum enim nimiæ laudis invidiam totis ab se viribus amolitur, fibique quod plus æquo eft non attributum esse mavult, judicium interim hominum cordatorum atque illuftrium quin summo fibi honori ducat, negare non poteft. Joannes Baptista Manfus, Marchio Villenfis Neapolitanus, ad Joannem Miltonum Anglum. U T mens, forma, decor, facies, mos, fi pietas fic, 2 Ad Ad Joannem Miltonum Anglum, triplici Ede Ede M Meles, cedat depressa Mincius urnâ ; G Ad Joannem Miltonum. Ræcia Mæonidem, jactet fibi Roma Maronem, Selvaggi. Al Signior Gio. Miltoni Nobile Inglese. ODE. FFgimi all Etra Clio Perche di ftelle intreccierò corona Non più del Biondo Dio La Fronde eterno in Pindo, e in Elicona, A celeste virtù celesti pregi. Non puo del tempo edace Rimaner preda, eterno alto valore, Non Non può l'oblio repace Del Ocean profondo Cinta dagli ampi gorghi Anglia rifiede Separata dal mondo, Però che il fuo valor l'umano eccede : Alla virtu sbandita Danno ne i petti lor fido ricetto, Lungi dal Patrio lido Cofi l' Ape Ingegnofa Trae con industria il fuo liquor pregiato, Dal giglio e dalla rofa, E quanti vaghi fiori ornano il prato ; Di bella gloria amante Milton dal Ciel natio per varie parti Le |